Το Aikido αλλιώς "Breaking the Mold: A New Look at Aikido"

(For English, scroll down) GR Σε αυτό το blog επιχειρώ εδώ και καιρό να μιλήσω ανοιχτά για τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις που επικρατούν στον χώρο του Aikido — όχι από διάθεση απαξίωσης, αλλά από ανάγκη για ειλικρίνεια και ωριμότητα. Αν θέλουμε το Aikido, και γενικότερα οι πολεμικές τέχνες, να εξελιχθούν και να σταθούν με αξιοπρέπεια στον σύγχρονο κόσμο, πρέπει πρώτα να δούμε με θάρρος τις αδυναμίες τους. Μία από τις πιο διαδεδομένες φαντασιώσεις είναι ότι οι τεχνικές μας λειτουργούν πάντα — ακόμα και όταν ο αντίπαλος είναι πολύ πιο δυνατός, επιθετικός και ανεξέλεγκτος. Πόσοι από εμάς, ειλικρινά, πιστεύουμε ότι μπορούμε να εκτελέσουμε ένα Ikkyo πάνω σε κάποιον που δεν "παίζει το παιχνίδι", που δεν σου δίνει χέρι, που δεν συνεργάζεται, που δεν "δίνει την ενέργεια"; Ο αντίπαλος δεν θα σου δώσει χέρι να πιάσεις. Δεν θα επιτεθεί με katate-dori. Δεν θα περιμένει να του κάνεις tenkan. Ούτε θα πέσει επειδή "του πήρες στο κέντρο του". Αν δεν έχεις ποτέ δοκ...

(For English scroll down) GR Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που μπήκα στο Muay Thai. Δεν με τράβηξε το "άθλημα", ούτε η ένταση. Μπήκα για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: να βελτιώσω το Aikido μου. Ήξερα βαθιά μέσα μου ότι κάτι έλειπε. Από την τέχνη; από τη δική μου αντίληψη για την εφαρμογή της; Δεν μπήκα για να συγκρίνω ποια τέχνη είναι «ανώτερη». Μπήκα για να μάθω πώς στέκεσαι απέναντι σε άνθρωπο που δεν συνεργάζεται. Και η αλήθεια είναι πως ό,τι ήξερα, κλονίστηκε. Στην αρχή της προπόνησης στο Muay Thai ήμουν εντελώς εκτός νερών μου. Το σώμα μου ήταν εκπαιδευμένο αλλιώς: σε ροές, σε επαφή που "προσφέρει", σε κινήσεις που υποθέτουν πως ο άλλος θα συμμετάσχει. Εδώ όχι. Εδώ τρως. Και ξανά τρως. Και μαθαίνεις να το αποδέχεσαι. Αυτό ήταν ένα από τα πρώτα μου σοκ: μαθαίνεις να δέχεσαι χτυπήματα. Όχι μόνο πρακτικά, αλλά και ψυχολογικά. Σου έρχεται γονατιά και αντί να τρομάξεις, την τρως και συνεχίζεις. Όσο περισσότερο συμβαίνει, τόσο λιγότερο σε παγώνει. Αυτό από μόνο του είναι μ...